Gexit (column Wim Rietman)

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik word onderhand horendol van de Brexit. Alle problemen die er in de wereld zijn, lijken in het niet te vallen bij de interne strubbelingen van de bewoners van het verenigd Koninkrijk. Het is een martelgang die zich nu al bijna 3 jaar voortsleept, want op 23 juni 2016 besloten de Britten via een referendum om uit de EU te treden.

Engelsen zijn bijzondere mensen. En ze zijn onderling ook zeer verschillend. Ik ken bijzonder nette en sympathieke Britten. Maar ook een behoorlijke groep van de bevolking maakt deel uit van een tokkie-gemeenschap die zijn weerga niet kent. Die categorie kom je nogal eens op vakantie tegen.

De bijeenkomsten van het lagerhuis doen me vaak aan een slapstick denken.

Een hoop geschreeuw door elkaar, waar dan af en toe door een man die stropdassen draagt die je eerder in een circus zou verwachten om “order” wordt gevraagd. Geordend is wel ongeveer de laatste term die je de hele chaos rondom de Brexit kunt noemen. In een doorsnee bananenrepubliek ontdek ik momenteel meer structuur dan in het gehele Verenigd Koninkrijk. De bevolking staat onderhand lijnrecht tegen over elkaar. Ongeacht wat de uitkomst nog gaat worden, is een verdeeldheid gezaaid die niet meer is uit te roeien.

Naar aanleiding van de aanstaande Brexit gaan mijn gedachten nog wel eens terug naar de gemeentelijke herindeling van ook al weer bijna twintig jaar geleden. Hier in Genemuiden liepen we niet bepaald warm voor de nieuwe gemeente Zwartewaterland. Zou het nu nog te gebeuren staan dan waren er ongetwijfeld stemmen opgegaan om een Gexit door te voeren.

Maar alles went. Na bijna twee decennia Zwartewaterland kunnen we toch rustig vaststellen dat het met rigoureuze veranderingen behoorlijk is meegevallen. Genemuiden is én blijft Genemuiden. Daar kunnen geen Hasselt en Zwartsluis wat aan veranderen.

Ondertussen rollen we rond de Brexit van het ene uitstel naar het andere.

Het is dan ook moeilijk om over iets te beslissen wanneer je zelf niet weet wat je wilt. En u kent het spreekwoord: “Van uitstel komt afstel”. En dat zou in deze situatie voor iedereen nog wel eens het beste kunnen zijn. Ik geloof namelijk niet dat de Engelsen er voldoende van doordrongen zijn in wat voor chaos het land zal belanden bij een harde Brexit. In mijn (wellicht te pessimistische) visie wordt het Verenigd Koninkrijk jaren terug geworpen in de tijd. Devaluatie van de pond, inflatie, het instorten van de woningmarkt: het zou allemaal zo maar eens kunnen gebeuren.

Eigen schuld, dikke bult zou je kunnen denken. Economisch zijn we echter in Genemuiden ook behoorlijk afhankelijk van de Engelsen. En dus zitten we ook niet echt op een grote crisis te wachten. Exit met de Brexit dus maar.