Dominee Olie neemt afscheid van Genemuiden

Na acht jaar zit de diensttijd van dominee Olie in Genemuiden erop. Begin juli vertrekt hij naar ‘de grote stad’: Delft. Hij kwam, na vijf jaar Zuilichem in 2011 naar Genemuiden toe. En dat was een hele overgang.

Zuilichem was een gemeente die, na een heftige scheuring in 2004, weer in rustiger vaarwater moest komen. Na vijf jaar kwam Olie naar Genemuiden, een gemeente waarvan hij geen heel duidelijk beeld had. Al kende hij de plaats nog wel een beetje van vroeger, zijn vader was predikant in IJsselmuiden, en kwam hij ‘onbevangen’ naar Genemuiden.

“De gemeente was vijf jaar vacant geweest”, vertelt hij. “Ik denk dat dit wel als een stukje nood werd ervaren.” Olie wilde in Genemuiden een herder en leraar zijn. “Herder slaat dan ook op zo’n hond. Maar ik voelde me vaak een klein hondje met een groot bot.”

In het begin wilde hij bij elke activiteit zijn gezicht laten zien. “Maar na een halfjaar kom je er wel achter dat je niet overal bij kunt zijn.” Als voorbeeld noemt hij het vluchtelingenwerk. “Daar was gewoon geen tijd en ruimte voor, hoewel ik dat wel mooi vind.”

Ook bij de orgelrestauratie was hij niet direct betrokken. Toch mocht hij, vlak voor zijn afscheid, afgelopen vrijdag de heringebruikname van het orgel leiden. “Dat was wel mooi dat het nog net kon.” Ook de Bovenstem vindt Olie ‘mooi’.

Genemuiden kreeg een bijzondere plek bij de Hervormde dominee. “Ik heb nog nooit ergens zolang gewoond als in Genemuiden.” Met gemeenteleden deelde hij de afgelopen jaren lief en leed, zoals het een dominee betaamt. “Daar waren ook sommige zware gevallen bij, die vergeet je nooit weer. Maar de dankbaarheid overheerst.”

Onder de leiding van Olie kwam er toenadering tot de Christelijk Gereformeerde kerk. Bij het afscheid van dominee Huijgen, in 2013, opperde hij kanselruil als een mogelijkheid. “We hebben toen als kerkenraad een brief geschreven en kregen een hartelijke brief terug.” Verschillende keren ging ds. Olie voor in de Christelijk Gereformeerde kerk, en ds. Huijgen in de Hervormde. “Ik verwacht dat dat wel blijft doorgaan, ook dominee Hulsman gaat wel in die kerk voor.”

Met de Hersteld Hervormde kerk is er geen kanselruil. “Als ik was uitgenodigd, had ik daar graag voorgegaan. Maar de tijd is er niet rijp voor. Al ebt de pijn en emotie wel wat weg.” Olie wijst ook op de gezamenlijke verantwoordelijkheid van beide kerken voor de hervormde scholen en de zondagsschool.

Met collega Postma van de Gereformeerde kerk is er ‘heel hartelijk contact’, vertelt Olie. De twee predikanten waren ooit studiegenoten en belandden nu samen in Genemuiden. “Dat is een echte bevlogen collega.”

Komende zondagmiddag is de afscheidsdienst van ds. Olie in de Hervormde kerk. “Dat loopt lange tijd in je gedachten. Maar ik ga preken over Filippenzen 4. Vanuit dat hoofdstuk kreeg ik ook antwoorden toen ik het beroep moest aannemen.”

Vooral de kinderen waren daarbij een punt van zorg. “Die hebben heftig gereageerd, dat was echt niet leuk. Je vraagt jezelf dan ook af wat je je gezin aandoet. Je weet wat je hebt, niet wat je krijgt.” Inmiddels leven ook de kinderen toe naar de verhuizing. “Dat is aan het rijpen. Je kunt dan ook de vraag stellen wat het geloof je mag kosten en of je op de goede weg zit.”

Toch wil Olie niet ‘zielig’ doen over het vertrekken uit Genemuiden. “Jezus verhuisde van de hemel naar de aarde. Dan valt Genemuiden – Delft ook nog wel weer mee. Dat je voorganger mag zijn, is alleen maar Gods genade.”