Danny en Tabitha voelen zich thuis in Debrecen

“We hebben geleerd om een iets kortere horizon te hebben”, vertellen Danny en Tabitha Schurink. Ze zijn nu bijna twee jaar in dienst van de Gereformeerde Zendingsbond (GZB). “God heeft ons geholpen en dat heeft ons geleerd om vertrouwen te hebben.”

Dat klinkt misschien wazig, erkent Tabitha. “Als je bidt, krijg je niet altijd het antwoord wat je gehoopt had. Maar je mag iets in vertrouwen bij Hem neerleggen. We dachten: we gaan met de Roma aan het werk. Maar zeker de eerste periode ging God eerst met ons aan het werk.”

Ze voelen zich inmiddels thuis in hun woonplaats, Debrecen in Hongarije. Al vrij snel hoorden ze via via van een Nederlands gezin daar in de buurt. “Je zit in een omgeving waar je niemand kent”, zegt Tabitha. “Zij hebben ons wegwijs gemaakt in de stad. Al bij het eerste gesprek kwamen we erachter dat de vrouw bij mijn zus in de klas had gezeten.”

Het bleek een gezin uit Urk te zijn, waarmee ze al snel een band kregen. “Je kunt van hart tot hart met elkaar spreken”, legt Danny uit. “Het voelt als extra familie, vanaf de eerste keer leek het alsof we elkaar al jaren kenden.”

Op maandagavond vindt in Debrecen, met onder andere dat gezin, bijbelstudie plaats. “Daaraan nemen we deel als we in de gelegenheid zijn. Ze wachten nu ook weer op ons. Een keer in de maand, op zaterdag, gaan we met elkaar zingen. De laatste keer waren we met 13 verschillende nationaliteiten”, zegt Danny enthousiast. “Je hebt elkaar nodig, iedereen heeft familie ver weg wonen”, vult zijn vrouw aan.

En dat blijft ook voor de familie Schurink een teer punt. Hoewel oudste zoon Jelmer achter hun beslissing stond, besloot hij niet mee te gaan. Zijn zus Nadine ging na acht maanden terug naar Nederland en woont inmiddels op kamers. “Het afscheid nemen wordt elke keer moeilijker”, zegt Danny. “Volgende week maandag, als we teruggaan, hebben wij onze blue monday. Die dag slaan we het liefst over. Maar we zorgen altijd wel dat we een volgende afspraak hebben staan.”

Vorig jaar kwam Tabitha voor 1 dag terug naar Nederland, om de verjaardag van Nadine te vieren. “Ik hoorde ‘s morgens bij het ontbijt dat ik ‘s middags naar Nederland zou gaan”, glundert ze. “En toen ik hier was, is de vrouw van mijn broer bevallen.”

De afgelopen weken was het gezin weer even compleet. “Dat is wel het allermooiste aan de tijd die we hier met verlof zijn.” Hoewel dat verlof geen vakantie betekent. Het echtpaar gaf maar liefst 25 presentaties, waarvan zeven in Genemuiden.

Daarin vertellen ze over hun werk onder de Roma-bevolking in Slowakije. Die vormen een minderheid binnen een minderheid. “Wij helpen om de muren tussen de lokale en de Roma-bevolking af te breken en bruggen te bouwen, zodat die mensen met elkaar leren omgaan.”

Dat valt niet mee, omdat de Roma een levensstijl hebben die hen belemmert in het functioneren. “Dat veranderen gaat alleen door de kennis van het evangelie en het in de praktijk brengen daarvan”, zegt Danny. “En wij voelen ons misschien helemaal niet geschikt hiervoor, maar dit is de weg die God met ons wil gaan.”