Coronablog, zaterdag 16 mei

Ik blijf wat langer in bed liggen dan strikt noodzakelijk, zoals ik dat in het weekeinde wel vaker doe. Het kan de laatste maanden ook zonder de vrees dat je per abuis een afspraak of activiteit mist. Waar de zaterdag normaal gesproken een drukke werkdag is met interviews, evenementen en afspraken is de agenda nu leeg. Veel nieuws verwacht ik ook niet, al mailt het Reformatorisch Dagblad of ik een aankondiging van een interview met burgemeester Bilder op Genemuiden Actueel wil plaatsen. Die maakt zich zorgen over de verwerking van wat ‘we’ in Zwartewaterland hebben meegemaakt. 

Een blanco agenda doet rare dingen met mensen. Al voor het middaguur vind ik mij terug in de tuin, roppend en rukkend aan het speeltoestel. Dat moet plaatsmaken voor wat nieuwigheden voor de kinderen. “We kunnen dat perkje wel wat groter maken?”, hoor ik me tot mijn eigen verbazing ook nog zeggen. Niet veel later beginnen we met het verwijderen van graspollen. “Ga jij even wat plantjes halen?”, krijg ik de vraag.

Twintig minuten later rijd ik de parkeerplaats op van de Intratuin in Meppel. Die staat zo vol met auto’s dat ik het vermoeden krijg dat ze de planten vandaag gratis weg geven. Ik besluit de kat niet op het spek te binden en rij door naar kwekerij Van Oosten in Staphorst, waar ik veertig jaar geleden met mijn ouders ook al kwam. “Bi’j verdwaelt?”, hoor ik bij binnenkomst in onvervaltst Gaellemunigers. Die kom je ook overal tegen.

Na het planten van de flora gaat de bel. De bestelde maaltijden van De Blizzard staan voor de deur en Etienne Moorman is de bezorger van dienst. We hebben de afgelopen maanden bij zo ongeveer alle restaurants in Zwartewaterland én Sint Jansklooster besteld en het moet gezegd: de prijs-kwaliteitverhouding van De Blizzard behoort tot de top.

Na de maaltijd bekijken we het Jeugdjournaal. Toeristen zijn weer welkom in Italië vang ik op. In gedachten zie ik de boorden van het Ledromeer voor me. Het is nu al een mooie zaterdagavond.