Coronablog, vrijdag 29 mei

Soms vergeet je bijna dat je in een coronacrisis zit. Of het wordt vanzelfsprekend dat je in een crisis leeft of de verschijnselen zwakken zo af dat je nauwelijks meer door hebt dat je in een crisis zit. Overmoedig kijk ik alweer regelmatig op reissites om een route uit te stippelen voor de campervakantie. Burgemeester Bilder trekt mijn kop ’s donderdagavond denkbeeldig weer uit het zand. Er zijn toch weer twee besmettingen vastgesteld in Zwartewaterland. 

Ik moet weer verslag doen van de gemeenteraadsvergadering van de Noordoostpolder. Die online bijeenkomst strandt echter binnen het half uur vanwege technische problemen, waarna ik overschakel op de politieke collega’s in Zwartewaterland. Je bent een nieuwsjunk of je bent het niet, immers. Ik beland in een discussie over parkeren in het centrum van Genemuiden. Sommige dingen veranderen nooit. Genemuidenaren parkeren hun auto het liefst in de eigen hal of in ieder geval op loopafstand van minder dan vijf meter. Ik weet er alles van: ik ben ook een Genemuidenaar.

Ik besluit om een poll op Facebook en Twitter te zetten. Eens kijken hoe Genemuiden denkt over de aankomende zomervakantie. Op vrijdagmiddag is de tussenstand dat slechts 8 procent de vakantie heeft geannuleerd. 30 procent denkt nog gewoon aan een buitenlandse vakantie, 33 procent blijft in Nederland en 29 procent kiest voor een verblijf in Genemuiden. Dat biedt dan wellicht weer perspectief voor de middenstanders.

Op vrijdagavond word ik wat merkwaardig wakker. Mijn hand zit onder een smerige instantie. Even later zie ik dat mijn kussen ook onder de smurrie zit. Een uur later komt de aap uit de mouw: een niet nader te noemen gezinslid heeft een tube zalf van Dokter Vogel uitgedrukt op mijn kussen. Of het gaat om een ongevalletje of een gevalletje kinderlijke humor is voorlopig niet opgehelderd.

Op het onvolprezen NOS Teletekst zie ik dat er in heel Nederland maar negen nieuwe ziekenhuisopnames zijn. Wel zijn er veel nieuwe besmettingen in Zuid-Korea. Daar moet de camperreis dan maar niet naartoe, bedenk ik mij. En dat in de wetenschap dat mijn blogloopbaan er weer even opzit. Zondag komt Wim Rietman weer terug met zijn overzicht.