Coronablog woensdag 17 juni

“Paar dagen weg, neem jij het weer over?”, mailt Wim Rietman afgelopen weekeinde als begeleidend commentaar bij zijn coronablog. Dat is weer een fraaie terugblik op de week waarin naast corona ook racisme meer dan een onderwerp van gesprek is. Misschien ook een teken dat er weer ruimte is ontstaan voor andere thema’s dan dan verdraaide virus dat de wereld aardig op zijn kop heeft gezet.

Dat Covid-19 nog wel degelijk een rol speelt, merk ik vrijwel direct na de mail van Rietman al. Uit de neus van mijn dochtertje glijdt langzaam een glibberige substantie. Normaal gesproken reik je een tissue aan en ga je over tot de orde van de dag, nu bespreek je meteen de consequenties van een mogelijk ziek worden. “Wat staat er morgen allemaal op jouw werkagenda”, vragen we aan elkaar.

Een dag later zitten we inderdaad in, lekker zwaar aangezet, thuisquarantaine. De druppels zijn overgaan in een stortbui aan snot en de thermometer wijst 38,4 aan. Dus blijven we voor de zekerheid allemaal maar thuis. Ik vraag me zelfs af of ze getest moet worden, maar informatie op internet is daarover nauwelijks te vinden. Ik bel de GGD en die acht een test niet nodig. De kans dat een kind besmet raakt is klein, de kans dat een kind anderen besmet niet veel groter en de test is zo onprettig dat ze die ook afraden. Pas na een week is dat zinvol. Een week halen we niet, zoals zo vaak bij kinderen is de koorts snel weg en nemen de snotterbellen weer normale proporties aan. De thuisquarantaine kan ook snel weer worden opgeheven.

Op dinsdag zet Nederland ‘vakantieland’ Oostenrijk op geel. ‘We’ mogen weer naar het Alpenland toe. Dat is goed nieuws, want met de gehuurde camper willen we begin juli die kant op. Dat akkefietje met die snotterbel maakt wel nog eens duidelijk dat het een andere vakantie wordt dan anders. Een verkoudheidje tussen de bergen betekent binnen zitten in een camper, bedenk ik me. Dat wordt dan vermoedelijk een marathonsessie rummikuppen. Over vakantie gesproken.

Woensdagochtend wordt bekend dat Gerralt van Dijk ZIN overneemt. Dat weet Genemuiden vermoedelijk al lang. Meerdere mensen appen mij althans met ‘de tip’. Zelf ken ik het nieuws ook al een week, maar ik hou me aan de belofte aan Van Dijk om het nieuws ‘nog even onder de pet te houden’. Afspraak is afspraak. Er zijn ook belangrijker zaken in de wereld dan een primeur. Denk ik althans. Dat iemand in deze onzekere economische tijd een grand café opent, verdient overigens alle waardering.

Ik denk aan alle biestemerk-edities in deze toch wel legendarische locatie. En tegelijkertijd vraag ik me af of de jaarmarkt en alle festiviteiten daar om heen dit jaar wel doorgaan. Het c-woord zit weer in mijn hoofd. De gedachte aan de enorme schnitzels die vroeger in het etablissement geserveerd werden ook trouwens.