Dag 4, de universiteit van Poltava

De Genemuider patatkraam is weer in Oekraïne. Maandag zijn de vier vrijwilligers in alle vroegte gaan rijden. Helmich Lubberts houdt ons op de hoogte van de ontwikkelingen via zijn verslagen. 

Dag 4, de universiteit van Poltava.

We kunnen eindelijk. Na 3 dagen van reizen gaan we eindelijk de dingen doen waarvoor we gekomen zijn. Met de plaatselijke decaan van de baptistengemeente uit Poltava rijden wij terug naar de kerk waar wij de avond tevoren de truck met oplegger en onze patatkraam hadden neergezet.

Na overleg is er besloten om ons te vestigen op het terrein van de universiteit van Poltava. Op dit terrein zijn ongeveer 500 vluchtelingen ondergebracht, die het extraatje wat wij komen brengen zeker kunnen waarderen. Of wij hier de gehele periode verblijven of nog gaan verkassen is nog niet te zeggen, wij laten dit wel op ons afkomen.

De weg naar de universiteit is nog wel een dingetje. Niet alleen zijn de wegen slecht in Poltava, maar ook nog eens erg smal. Alle credits gaan dan ook naar de vakbekwame chauffeurs die zonder blikken of blozen de patatkraam en truck met oplegger op het universiteit terrein weten te krijgen.

Na een eerste observatie hadden we al snel gezien hoe wij alles wilden neerzetten. Op de een of andere manier hadden wij hier dezelfde gedachte over en met behulp van de mensen die uit nieuwsgierigheid al op ons af waren gekomen was deze klus snel geklaard.

Binnen een tijdsbestek van nog geen uur hadden wij de dingen staan zoals wij voor ogen hadden. Het duurde dan ook niet lang of de eerste snacks konden worden uitgeserveerd. Tijdens de voorbereiding waren de nodige vluchtelingen al richting onze kraam gelopen, het gerucht had zich al snel verspreid dat er iets stond te gebeuren.

Je moet het zelf meemaken om onder woorden te kunnen brengen wat er op zo’n moment door je heen gaat. Dankbaar is zeker het woord wat je kunt toepassen, niet alleen bij ons maar zeker ook bij de mensen die je op dat moment voor je staan.

Gelukkig hebben we de eerste dag weer bij veel vluchtelingen een glimlach op het gezicht terug kunnen brengen. De warme maaltijd deed zichtbaar goed en veel kinderen mochten we blij maken met de speeltjes die we bij ons hadden. En als er iets is wat veel voldoening geeft is dat het wel.

Morgen hopen we opnieuw veel mensen te kunnen helpen, op het moment van schrijven is het licht begonnen met sneeuwen. Laten we hopen dat wij hier morgen niet teveel hinder van ondervinden.

Hoe lang de kraam dit keer kan blijven staan, is grotendeels afhankelijk van het aantal donateurs. Een gift overmaken kan via deze link.