Mariska even terug in Genemuiden
Geplaatst op: 1 september 2014
GENEMUIDEN – Mariska van Dalfsen is even ‘thuis’. Na negentien jaar buiten Genemuiden voelt het nog steeds een beetje zo, al is Peru inmiddels echt haar thuisland. “De vrijheid, het chaotische en de mensen spreken me erg aan. Ik voelde me daar vanaf het eerste moment thuis en mis het land nu ik er niet ben. Aan de andere kant reis ik zoveel, dat Genemuiden toch een beetje als de basis voelt”, vertelt Van Dalfsen, die na anderhalf jaar weer naar Nederland is gereisd.
Ze geniet met haar moeder van het zonnetje aan de Oosterkade. “Ik hoop dat het nog wat warmer wordt, want ik vind het best koud”, glimlacht ze. Niet gek voor iemand die een temperatuur van 40 graden gewend is, zoals de afgelopen periode in het Amazonegebied. “Daar werk ik de laatste tijd veel. Met mijn stichting onderzoeken we geweld in de Indiase gezinnen. Vooral onder invloed van alcohol lijkt dat behoorlijk toegenomen. Ook zijn er bepaalde tradities die de positie van vrouwen niet altijd makkelijk maken”, vertelt ze.
Alle Peruanen over één kam scheren, kan echter niet. Daarvoor is het land te verschillend. “Je hebt alleen al 47 erkende talen en nog heel veel niet erkende. Dat toont aan hoeveel culturen er binnen één land zijn, maar dat is ook meteen het interessante van Peru: je komt met veel verschillende mensen in aanraking en daar leer je zelf ontzettend veel van”, aldus de geboren Genemuidense, inmiddels aan de andere kant van de oude bakkerij van haar ouders. “De filosofie van de stichting is sowieso dat we zonder vooroordelen kijken. Wij heffen niet het vingertje en vertellen wel even hoe het moet.”
Bekend in Genemuiden is vooral het scholenproject in Chamis. Een levenswerk waarop Van Dalfsen trots is. “Mede dankzij de steun van Genemuidenaren hebben we een middelbare school gerealiseerd. Kinderen leren daarop ook bijvoorbeeld documentaires maken en fotograferen, waarmee ze hun eigen cultuur in beeld kunnen brengen. Er zijn ondertussen tachtig leerlingen en al twee leergangen zijn afgestudeerd. Dat is fantastisch om te zien. Probleem is dat we moeilijk leraren kunnen vinden. Niet iedereen wil op het platteland werken en zich ook aanpassen aan de cultuur. En dat laatste vinden we heel belangrijk.”
Het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn in Peru. Soms wordt ze moe van de bureaucratie en corruptie. Desondanks ziet ze een verhuizing en laat staan een terugkeer naar Genemuiden voorlopig niet zitten. “Ik heb eerder ook in Milaan en zeven jaar in New York gewoond. Daar werkte ik bij een architectenbureau met rijke Amerikanen als opdrachtgevers. Ik had het gevoel dat er meer moest zijn. Toen een vriendin me uitnodigde voor een vakantie in Peru, was ik meteen verkocht. De mensen zijn heel sociaal en creatief. Zeg nooit nooit, maar ik zie me voorlopig niet weggaan. Nee, ik denk niet dat ik op mijn 82e weer over de binnenhaven uitkijk.”
Ze is nu een maand in Genemuiden. Daarin wil ze veel plekken van haar jeugd bekijken en zo herinneringen ophalen. “De voliere en de hellingen in het plantsoen waarvan ik vroeger met de slee afgleed. Dat soort dingen. Ik denk dat ik sowieso veel aan mijn afkomst heb. Zonder mijn Genemuider ondernemingsgeest was die school nooit van de grond gekomen. Ik zie ook snel de mogelijkheden van iets in Peru, komt misschien ook wel omdat je als buitenlander anders naar een land kijkt, maar het is ook wel typisch Genemuidens. Net zoals het sociale wat in me zit. De saamhorigheid in Genemuiden is altijd groot. Prachtig.”
De taal van haar geboortestad is ze ook niet verleerd. “Sterker nog: ik praat beter dialect dan Nederlands. Daarin moet ik continue naar de juiste woorden zoeken. Denken doe ik tegenwoordig ook in het Spaans natuurlijk”, vertelt ze. Zelfs de achtergrond van haar ouders is ze niet kwijtgeraakt. “Een onderdeel van de school is een bakkerij. Onze leerlingen bakken brood en mensen uit de hele regio komen daarvoor naar school. Op die manier verdienen we ook weer geld. Nee, dat is vast geen toeval….”
Ook de opbrengst van een benefietavond in De Kaaihof op donderdag 25 september moet de school in Chamis weer steunen. Muzikanten uit Genemuiden en Peru treden op. Ook Mariska gaat zingen. Kaarten kosten 30 euro, inclusief een complete maaltijd en een welkomstdrankje. Aanmelden kan via chamisperu@gmail.com
Gepubliceerd door Erik Driessen