Al 20 jaar de nieuwssite voor Genemuiden!
29 maart 2024 t’ Olde Staduus
Agenda
Van Dijk Heftrucks (tijdelijk)

Nol en de blaffende vis (column Nick Hoekman)

Geplaatst op: 19 februari 2015

Ik weet niet of u een beetje bekend bent in Amsterdam, maar onlangs bezocht ik daar in de Jordaan 2 café’s: Café Nol & de Blaffende vis. Het contrast tussen deze 2 zaken kan niet groter, alsof je van een Afrikaans dorp vol plaggenhutten overstapt naar de binnenstad van New York.

Café Nol, met hun slogan ‘altijd lol’-kom er maar eens op-, is het best te omschrijven als een samensmelting van louche figuren uit ‘Penoza’ en ‘Hazes, de musical’. Dat laatste kan ook komen doordat ze -gevoelsmatig- elk kwartier 17 hits van Dré door de speakers laten galmen. Oh, en er staan her en der plukjes verdwaalde toeristen (lees: wij) uit de provincie die de avond van hun leven hebben.

Dan ‘de Blaffende vis’. Zelden zo’n vreemde naam voor een café mogen aanschouwen, de Blaffende vis komt hierbij toch zeker in rijtje met andere maffe titels voor horecazaken zoals ‘Advundum’ en ‘de 3 Gezusters’. De 3 Gezusters noemen wij, banaal als we zijn, na 5 bier altijd ‘De 6 tittn’. Ach, we blijven immers jongens.

Waar onze vrienden van Café Nol bekend staan om hun gemoedelijkheid en kneuterige arbeiders sfeertje, daar is DBV (Vanaf heden afkorting voor ‘de Blaffende Vis’) meer een tent die ongetwijfeld de inspiratie bron moet zijn geweest voor de BNN hitserie over het studentenleven: Feuten.

Niet dat de DBV niet leuk is, welnee, we hadden het reuze naar ons zin. Ik moet alleen de volgende keer iets logischer denken. Een vriendin vroeg of ik nog wat *opgedaan had in DBV. Waarop mijn verweer was dat ik een simpele ziel uit een nog simpeler maar pittoresk dorpje uit Overijssel ben, met een zo mogelijk nog simpelere baan. Kortom: Niet interessant genoeg voor de aanstaande advocaten, hartchirurgen en kabinetsleden van dit land.

Hetgeen dat ik in mijn kekke retro Nirvana shirt met dito houthakkers-overhemd aan de bar stond in plaats van een polo zou ook een oorzaak kunnen zijn, evenals mijn kapsel, dat is nu niet bepaald het halflange vette bosje met haar wat menig Joris of Floris-Jan draagt.

‘Nick, je gaat een boek uitbrengen, dus je bent gewoon een auteur’.

Tsja, ergens heeft ze wel een punt. Maar ja, ik ga mezelf toch niet voorstellen als auteur? Alhoewel ik ook Deense en IJslandse spelers bij Ajax zie klungelen die inmiddels alle schaamte voorbij zijn en zichzelf voetballer durven noemen. Oké, als deze, tot vlees verworven bakken ellende op voetbalschoenen zich voor mogen doen als iets waar ze eigenlijk totaal geen aanspraak op mogen maken, dan ben ik vanaf heden:

Nick Hoekman, auteur. Aangenaam.

 

*  Opgedaan of opgescharreld, dit is een algeheel Gaellemunigers aanvaard synoniem voor: nog iemand versierd? ‘He-j nogwat oppe-doan/skarreld gisteroamd?’.

Al moet u versieren ook weer niet al te serieus nemen.

 

Gepubliceerd door Erik Driessen
Van Dijk Containers 500