Vlieland-kamp (column Gerrit van Houwelingen)

Een van de leukste buitenschoolse activiteiten is het vierdaags schoolkamp op Vlieland voor de hoogste groepen. Het Doniahuis waar hij al jarenlang komt wordt echter afgebroken. De eigenaar vindt het seizoen van de scholen te kort en zoekt de oplossing in een soort bed and breakfast voor mensen met een lager budget dan de hotel-juppen. Het echtpaar van de vakantieboerderij ‘Twest Endt’ aan het einde van de Dorpsstraat heeft evenwel nog een gaatje: eind april of eind september. Na overleg met de ouders hakt hij de knoop door en boekt voor september.

Dinsdagmiddag om kwart over twee gaan ze scheep in Harlingen. Voor het eerst in hun leven kiest de jeugd het ruime sop. Een paar uur later flaneren ze door de Dorpsstraat en laten hun euro’s rollen. In de vooravond woedt in het duin achter de Badweg een veldslag tussen de groenen en de roden: levend stratego. Na een kort nachtje fietsen ze langs het Wad richting Posthuys. Net voor Lange Paal schreeuwt de meester: lepelaars! So what? Op de terugweg houden blauwe kiekendieven de groep gezelschap, maar de jeugd heeft meer belangstelling voor een hoog duin, dat door voorgaande lichtingen in JCS-springduin is omgedoopt.

Ze gaan ook met de Vliehors-Expres op pad. Na een opwindende stop bij de ingegraven tanks van defensie rijden ze naar het drenkelingenhuisje waar chocolademelk wordt opgewarmd op een kampvuur van wrakhout. De chauffeur doet er voor het team ‘iets’ in. Dat is pas lekker! Op de terugweg dropt het gevaarte hen bij meerdere strandovergangen, de lefgozertjes het eerst, en mogen ze de weg naar huis zelf uitvogelen. Onderweg hoor je nog eens wat. Zo vertelt een knaap in geuren en kleuren dat het gezin uit eten ging toen een zus voor het eerst menstrueerde. Zonder blikken of blozen voegt hij eraan toe, dat wanneer hij zijn eerste natte droom krijgt, het feestje wordt herhaald. De meester verslikt zich in een slok water, kijkt om zich heen, en vraagt zich af of de andere heren weet hebben van deze ontluikende seksualiteit. Dan mag hij in deze fraaie duinvallei uitleggen wat de Schepper heeft geoogd met een zaadlozing. Of ze dit gesprek zich een leven lang zullen blijven herinneren is niet met zekerheid vast te stellen, maar hij sluit het ook niet uit.

‘Het wordt eb’, roept iemand bovenin ‘Twest Endt’. Even later bestormt de jeugd met emmertjes de waddendijk. Een meisje komt terug met een bloedende vinger, geschaard door een krab. Joris de zeehond die ze eerder op de dag bij het drenkelingenhuisje niet zagen, duikt hier wel op. Het is vroeg donker in deze tijd van het jaar, maar wel bar gezellig. Een spannend verhaal rond het open haardvuur is weer eens wat anders dan een late zonsondergang midzomer. Nog een avondwandeling door de gloppen rond de Dorpsstraat en over het Vuurboetsduin en ze tollen het bed in. Vrijdagmiddag strompelen ze de bus uit, helemaal versleten. Schoolkamp Vlieland, een hoogtepunt uit hun basisschooltijd