Gerlinde uit Zweden (column Gerrit van Houwelingen)

De agenda van het teamoverleg wordt in rap tempo afgewerkt. Over het Tag rijdt hij naar huis. De bouw van de nieuwe school vordert gestaag. Langs de Greente cirkelen buizerds, miauwend op de thermiek. De landerijen bezingen de mei met boterbloemen en zuring. Grassen schieten de grond uit: zachte dravik, vossenstaart, smalle weegbree. Oranjetipjes en koolwitjes fladderen rond. ’s Avonds trekt hij zich met een stapeltje schoolpost terug op het balkon. Gierzwaluwen scheren rond het appartement. Paaiende baarzen beroeren de vijver aan de Vossestaart als het badwater van Bethesda. De zon eindigt zijn baan nu bijna boven het Vogeleiland.

De dag is weer vol: ‘Wilma een dag met verlof en haar stagiaire die de groep overneemt. Zelf op afstand standby. Laatste wijzigingen in de nieuwe schoolgids, die eerdaags naar de drukker moet. Levend ganzenbord en levend stratego klaargemaakt voor het schoolkamp. ’s Middags toch maar de stagiaire bijgestaan als de groep een combi wordt. Mee naar het zwembad en gammel terug. Een stukje nascholing om half vier over tussendoortjes tussen de lessen om de batterij bij de kinderen weer op te laden.’ De kooiker heft zijn kop op. ‘Kom op baasje, nou ik’. Als ze langs de buitenhaven lopen zien ze het kleine baasje thuis komen. Diens eerste vogelonderzoek voor het Sovon zit er bijna op. De laatste waarnemingen wisselen ze uit. Hier zijn van de week de huiszwaluwen en witte kwikstaarten teruggekeerd. Boven Berg en Dal vlogen kraanvogels. De meeste beroering bracht een zwarte wouw. Iedereen stormde naar buiten, compleet met kijkers en telescopen, een ontruimingsoefening op jouw school is er niets bij.

De volgende morgen valt hij met zijn neus in de boter van het voorleesontbijt. De ouderraad heeft er weer een heerlijk feest van gemaakt. Opa’s en oma’s zijn gestrikt om hun beste beentje voor te zetten. Ook dochterlief is van de partij en, voor ze met haar ov-jaarkaart naar de hogeschool flitst, laat ze groep 5 genieten van de meester die kinderen op de kop in de prullenbak zet. Een welkome onderbreking in de sleur van het dagelijks lesrooster. Weet de jeugd wel te waarderen. Als hij tussen de middag naar huis fietst eend waggelt een eend met een dozijn donzen bolletjes naar de bermsloot. Bij de kabelpont is het een drukte van belang. Hij moet in de revisie en het vervangingsfonds schuift een afdankertje van de Maas toe. Even mengt hij zich onder de baliekluivers die het geheel van commentaar voorzien.

’s Avonds staat Harm bij het veer, de vader van Gerlinde, een oud-leerlinge. Vroeger was hij elk voorjaar van de partij als de wagens voor Koninginnedag klaargemaakt moesten worden. ‘Gerlinde is getrouwd meester, woont in Zweden, heeft toerisme gestudeerd en werkt daar voor een reisbureau’. Hij duwt de meester een internet-adres in handen om haar trouwreportage te bekijken. Deze ziet haar nog zitten, halverwege de rij bij het raam aan de pleinkant, een klein kittig ding. Hij mailt haar een kattebelletje en warempel, er komt antwoord uit het hoge noorden. ‘Wat leuk, een briefje van mijn oude meester, wat alleraardigst’.