‘Zweedse’ Gerlinde hoort elk jaar melkbussen knallen op de Kaai

Gerlinde Beens is zo’n voormalige inwoonster van Genemuiden die elders een bestaan heeft opgebouwd. Ze studeerde ooit een half jaar in Zweden en liep daar tegen een ‘leuke jongen’ op. Resultaat: ze trouwde vijftien jaar geleden met die leuke jong en woont sindsdien op Lidingö, een eilandje net buiten Stockholm.

Twintig jaar geleden ging Beens in het kader van een Master’s Degree in European Tourism Management naar het Zweedse Dalarna. Een levensbepalende studie dus. Ze werkt nu als afdelingsmanager bij een tour operator. “Ons eilandje hoort bij Stockholm. De hoofdstad ligt prachtig aan de oostkust. Overal is water, groen en Stockholm is ook nog eens een mooie oude stad met prachtige gebouwen. Een beetje zoals Amsterdam en Kopenhagen, maar dan allemaal wat ruimer opgezet. Op mijn werk doen we veel samen met buitenlandse reisorganisaties die reizen naar het Noorden willen organiseren, maar ook met Scandinavische reisorganisaties die reizen naar Europa aan willen bieden. Wij organiseren dit allemaal voor ze, zodat zij de reizen alleen nog maar hoeven te verkopen. Het is een drukke, maar erg leuke baan, met veel internationale contacten. In m’n vrije tijd is de natuur prachtig. Overal is wel een meertje, zee, bos of veld te vinden. De mensen zijn hier graag buiten en in de winter hebben we hier nog lekker sneeuw en ijs.”

Gerlinde Beens, tegenwoordig Anderberg, heeft het kortom naar haar zin in Scandinavië. “Zweden zijn net als het klimaat hier een beetje koeler en gereserveerder, maar als de zon eenmaal doorbreekt zijn ze sociaal en gezellig. Je moet ze alleen even leren kennen en dat kost tijd. Gekkigheden hier zijn, dat je thuis en op bezoek bij mensen altijd (!) je schoenen uittrekt, dat ze meestal de dag vóór een feestdag vieren (Kerst op 24/12 bijvoorbeeld) en dat ze graag conflicten uit de weg gaan. Verder is het in de winter écht donker en in de zomer gaat de zon (bijna) niet onder.”

“Als ouder heb je het in Zweden prima voor elkaar. Moeders én vaders nemen samen de verantwoordelijkheid voor hun kinderen en nemen in de regel ook beiden ouderschapsverlof op. Meestal zijn ouders in totaal tussen 1 en 1,5 jaar thuis met hun kinderen. Crèches nemen ook geen kinderen van onder 1 jaar aan. Naschoolse opvang is hier normaal. Alle vriendjes en vriendinnetjes zijn er te vinden, dus er zijn bijna geen kinderen thuis ‘s middags. De ouders werken meestal beiden. Verdere eigenaardigheden zijn natuurlijk bepaalde gerechten zoals “surströmming” (=rotte vis) en gezoet brood, maar anders zijn Zweden en Nederland niet zo verschillend. Nou ja, op de taal na dan. Ik praat inmiddels vloeiend ”knäckebröd”.”

Gerlinde was recent nog in Genemuiden. De band blijft natuurlijk bestaan. Ze heeft elke week telefonisch contact met haar ouders. “Ik mis het meest dat ik niet zo maar even bij m’n ouders, zus of oma langs kan. Of even de fiets pakken om een boodschapje te doen. En dat m’n kinderen toch niet echt die band met mijn Nederlandse familie en vrienden hebben, die ze anders zouden hebben gehad. Ik kom een paar keer per jaar in Genemuiden en dan kom ik echt voor m’n familie. De meeste vrienden komen niet uit Genemuiden, en wonen inmiddels ook verspreid over verschillende landen, maar die komen dan zo af en toe ook even op bezoek. En we proberen om elk jaar met Oud en Nieuw in Genemuiden te zijn. Dan zien we meteen de hele familie en gaan we lekker naar de Kaai om te zien hoe hard de melkbussen dit jaar knallen.”