Dag 9, opmaken voor vertrek

De Genemuider patatkraam is weer in Oekraïne. Vorige week zijn de vier vrijwilligers in alle vroegte gaan rijden. Helmich Lubberts houdt ons op de hoogte van de ontwikkelingen via zijn verslagen.

Dag 9, opmaken voor vertrek

Het thuisfront lonkt, na 9 dagen van huis te zijn geweest hebben we met ons vieren toch wel zoiets van het is mooi geweest. Vandaag was het aan de vrijwilligers, zij moesten laten zien dat zij er klaar voor zijn en de handelingen die wij ze bijgebracht hebben zelfstandig konden uitvoeren. Niet alleen bij de patatkraam maar ook bij de bevoorrading.

Gelukkig verliep alles op een paar uitzonderingen na voorspoedig, de komende tijd zal er best nog wel eens iets fout gaan maar aldoende leert men. Ook vandaag hebben we weer een bezoek gebracht aan een aantal locaties in Poltava. Het verkrijgen van fruit is hier nog wel een dingetje, op de eerste plaats is het schaars en op de tweede plaats, wanneer het wel te verkrijgen is is het niet te betalen.

Zo bracht ik een bezoek aan het plaatselijke ziekenhuis, in tegenstelling tot het militaire ziekenhuis waren hier de voorzieningen gelukkig heel wat beter. De bananen en sinaasappelen die wij brachten waren zeer welkom en werden met beide handen in dankbaarheid aangenomen.

Het tweede adres was de Baptistengemeente van decaan Yarmoshevich Alexandr. Iedere zondag komen daar ruim 300 mensen samen en wordt er onderwijs gegeven aan kinderen. Als afsluiting leek het ons dan ook een goed idee om ook deze mensen niet te vergeten. Een aantal dozen met fruit en de laatste stukjes Hollandse kaas lieten wij daar dan ook achter.

Voor ons zal het de laatse overnachting in Poltava zijn. Samen met decaan Yarmoshevich Alexandr en plaatselijke politicus Anton hebben wij deze toch wel bijzondere missie op deze avond afgesloten. Vele woorden van dankbaarheid werden uitgesproken, dankbare woorden die gemeend waren. Wij gaan de mensen missen waarmee wij de afgelopen week mee hebben mogen samenwerken.

Laten we hopen dat deze oorlog snel voorbij is. Zodat de Oekraïense bevolking verder kan gaan met de wederopbouw van het land waarin zij zo graag wonen.

Wat rest voor ons is de terugreis, een terugreis die ook nu weer zo’n 3 dagen in beslag zal nemen.

Maar met de de hulp van God onze Vader hebben wij daar alle vertrouwen in.